In Umbrië kun je je heerlijk onderdompelen in de natuur en wandelen of fietsen in unieke landschappen. In het groene hart van Italië, vind je diverse regionale natuurparken. beschermde gebieden en natuurgebieden die geschikt zijn voor ontdekkingstochten en avontuurlijke reizen. Umbrië heeft één nationaal park; het Monti Sibillini park. De monte Vettore is de hoogste berg in Umbrië. Umbrië telt verder zeven regionale parken:
1. Park van rivier de Tiber
waaronder de S.T.I.N.A.. : Monte Peglia en Selva di Meana-park - san Venanza park- Elmo 2. Melonte park
3. Park van rivier de Nera
4. Colfiorito park
5. Monte Cucco park
6. Monte Subasio park
7. Lago Trasimeno Park.
Elk park heeft zijn ecologische en naturalistische eigenaardigheden en onthult zijn eigen verhaal aan de hand van flora, fauna, waterwegen, meren en geologische ligging.
Een unieke natuur wacht op je!
Park van de rivier de Tiber
Vandaag neem ik jullie mee naar Parco Fluviale del Tevere op zo'n 45 minuten rijden van Vista sull'oliveto (park van de rivier de Tiber). Deze strekt zich uit over ongeveer 7.925 hectare en is te vinden in de gemeenten Monte Castello van Vibio, Todi, Baschi, Orvieto, Montecchio, Guardea en Alviano. Het omvat de loop van rivier de Tiber (tevere) en de kunstmatige meren van Corbara en Alviano, de heuvel van Todi, de Pasquarella-vallei, de hellingen tussen Titignano en Prodo en een deel rond Civitella del Lago. Zijn hoogte is 68 meter in de buurt van het meer van Alviano, en 548 meter op de heuvels rond Prodo.
De oorsprong
Door aardbewegingen tijdens het Mioceen, ontstond het Tiberinomeer waarvan de grote werd gevormd in het Plioceen. De zuidwestelijke tak van dit bekken was naar het westen gesloten door een kalksteenreliëfs. Door verdere aardbewegingen ontstond daar de Forello-kloof die de werking had van waterafvoer en resulteerde in de uiteindelijke oorsprong van de rivier de Tiber.
De oudste rotsen aanwezig in het grondgebied, zijn ontstaan in de Krijt periode en zijn kalk- en mergel steen. Ze zijn waarneembaar in de Gola del Forello en in de vallei della Pasquarella, tussen Todi en Corbara.
De reliëfs die de Tiber-vallei definiëren tussen Pontecuti en het meer van Corbara, zijn meestal samengesteld uit mergelachtige kruimelige formaties uit het Mioceen.
De heuvel van Todi bestaat uit een complex kleiachtig materiaal van grind, zand en slib.
De Tibervallei is gevormd door zee- en rivier (alluviale en fluvio) afzettingen dat in het Pleistoceen-Holoceen weer bedekt werd met slib, zand en grind.
Belangrijke karst verschijnselen zijn aanwezig in de kalkstenen reliëfs zoals de Grotte della Piana.
De vegetatie
De vegetatie aan de oevers van de Tiber, de eilandjes en andere gebieden die periodiek onder water komen te staan, worden gedomineerd door de witte wilg, vergezeld van andere oeversoorten zoals de witte en zwarte populier. Ook de zwarte Els is te vinden langs de smalle oevers van waterwegen evenals de de wateriris.
Het laaggelegen land dichtbij de rivierloop wordt ingenomen door bouwland en weiden, vaak afgewisseld met bossen met eiken, meestal de kalkoen eik en de donzige eik, en gemarkeerd door opmerkelijke bomenrijen en heggen.
De beide zijden van de Gola del Forello zijn gehuld in dichte Mediterrane vegetatie die goed groeien op de droge kalkhoudende grond. De bossen bestaan voornamelijk uit steeneiken.
De boombedekking wordt vaak onderbroken door gebieden die onderhevig zijn aan erosie en
waar de rots tevoorschijn komt en de vegetatie zich ontwikkelt met kruidachtig struiken waarbij de kerryplant veelvuldig aanwezig is. Verder zie je de kalkoen eik, jeneverbesstruiken en de Erica multiflora
kerryplant en erica multiflora
De fauna
In 1964 werd een barrière gebouwd in de loop van de Tiber nabij Alviano, gericht op de productie van waterkracht. Daar ontstond een moeras. Riet, zwarte Elsen en wilgenbossen groeiden in de modderige gebieden en eilandjes. In 1978 werd de oase van Alviano een beschermd gebied en wordt nu beheerd door WWF..
De vogels die nestelen in de meren van Alviano en Corbara en langs de Tiber zijn talrijk. Zo zie je de grote fuut, nachtreiger, koereiger, ralreiger, wilde eend, waterral, waterhoen, meerkoet, ridder van italië, ijsvogel, rietkrijger, de grote karekiet en de buidelmezen die hier in Italië Pendolino wordt genoemd.
pendolino
Het moeras van Alviano is ook een uitzonderlijke plek voor vogels die komen
overwinteren en voor vele trekvogel. De grote witte reiger, de grijze reiger, de knobbelzwaan, veel wilde eenden zoals smient en krakeend, de visarend, de grutto en de wulp kunnen worden gespot.
In de winter kun je regelmatig een aalscholver zien, die vis vangen in de wateren van de twee stuwmeren en in die van de rivier. Met wijd geopende vleugels laat hij zich daarna drogen op een van de vele drijvende objecten. Voor hen is er een de grote variëteit aan vissen zoals de Tiberino barbeel, Etruskische kopvoorn, rovella en grondels. Helaas zijn er ook door de mens geïntroduceerde bijgekomen zoals de karper, katvis en de snoekbaars.
In kleine stroompjes, slootjes en zelfs in bepaalde rivieren, leven salamanders en
zeldzame soorten amfibieën. De Apennijnse kikker en de Italiaanse springkikker, is waargenomen maar ook de bril salamander. De watersalamander, de Italiaanse kuif, gestippelde watersalamander en de boomkikker worden vaker gezien.
De twee reptielen die het meest voorkomen zijn de cervone, een ongevaarlijke slang
van meer dan twee meter lang, en de natrice tessellata, een waterslang die bijna uitsluitend vis eet.
gestippelde watersalamander, boomkikker, natrice tessellata, cervone
De roofvogels die het rivierpark dagelijks bezoeken zijn de de wespendief, de biancone, de havik, de adelaar en de slechtvalk. Maar de belangrijkste is de zwarte wouw. Deze trekvogel is aanwezig van einde maart tot begin september.
De rotswanden zijn de broedplaatsen van sommige zeldzame vogelsoorten zoals de Lanner, een roofvogel lijkend op een slechtvalk, die uiterst zeldzaam is zowel in Umbrië als in de rest van Italië. De slechtvalk, leeft in Umbrië met ongeveer 40 koppels en zijn overwegend te vinden in de Apennijnen. Slechts drie koppels hebben zich genesteld op de rotswanden in dit park.
Het landbouwgebied, de eilanden en de bossen herbergen ook veel interessante soorten vogels, zoals kerkuil, nachtzwaluw, hop, draaihals, de Afrikaanse roodborsttapuit maar ook de westelijke orpheusgrasmus, een zeer zeldzame kleine zangvogel in Umbrië.
Westelijke orpheusgrasmus
Veel soorten vleermuizen bewonen het park, waaronder de rhinolophus eurial, vespertilio van Capaccini, vespertilio smarginato, gewone serotino en de minicopter van Schreiber. De kalksteengrotten van Titignano geven hun uitzonderlijke beschutting en een perfecte plek om te broeden.
En natuurlijk hebben ook de stekelvarkens, wilde zwijnen, reeën en herten hier hun thuis gevonden. De beverrat, die geïntroduceerd en gefokt werd in Italië voor zijn vacht, zie je ook regelmatig voorbij zwemmen.
beverrat
Wandelen
Vele paden zijn aangelegd om te wandelen en te fietsen, maar er zijn ook ruiterpaden. In het park kun je je vrij bewegen met respect voor het milieu. Het padennetwerk, gedeeltelijk getraceerd en getabelleerd, is ontworpen om de uitzonderlijke ecologische waarden van het gebied te versterken en bekend te maken: de Tiber, de Forello-kloven, de bossen die de reliëfs bedekken van de Pasquarella-vallei tot de Oasi di Alviano, van Titignano tot Corbara. De paden zijn uitgestippeld om het gebied niet alleen vanuit een naturalistisch, maar ook vanuit een historisch en cultureel oogpunt te leren kennen. Zo zijn er pre-Romeinse en Romeinse archeologische overblijfselen, kastelen gebouwd in de middeleeuwen en Franciscaanse en religieuze plaatsen.
Websites met wandelroutes: http://www.parks.it/parco.fluviale.tevere/iti.php
Sportief
In de Fosso della Contea kun je canyoning beoefenen.
Sommige rotswanden worden gebruikt door klimmers. De wateren van de Tiber en het meer
van Corbara worden bezocht door liefhebbers van kanovaren.
Sports Tourist Center, Loc. Salviano - Baschi heeft een jachthaven aan het meer van Corbara en een pier voor roeiboten en elektrische boten, die gebruikt worden voor excursies op het meer
De grotten van Piana De grotten zijn vrijwel zeker bekend sinds de oudheid. Ze openen zich in de buurt van de Forello-kloven in La Roccaccia di Titignano. Het geologische terrein wordt gevormd door travertijnformaties. De hoofdgrot is de grootste holte in Italië, open in dit type rots en strekt zich uit over meer dan 2500 m. Ze zijn erg mooi vanwege hun concreties. Zee zijn ook van aanzienlijk documentair belang, gezien de archeologische en paleontologische vondsten die verwijzen naar het neolithicum, zoals lithische artefacten, botresten en stukken impasto-aardewerk. Het verloop van de tunnel is voornamelijk labyrintisch. Bijzonder interessant is de Sala dei Vortici, bevolkt door vleermuizen. De grotten kunnen bezocht worden met speleologische gidsen van de Speleo Todi Group
Vergozzino-grot . De grot opent op ongeveer 200 meter hoogte van de archeologische opgravingen van Scoppieto en vormt een opleidingslaboratorium voor jonge CAI-speleologen
Voragine del Vergozzo . Het is een karst holte gevormd door een soort zinkgat. Het is gelegen in de buurt van Civitella del Lago in het midden van een kastanjebos.
Fosso di Callarano. In hetzelfde gebied bevindt zich een zinkgat dat bekend staat onder de naam Callarano of Callaruccio en dat een uniek fenomeen vertoont bij bijzondere atmosferische omstandigheden. Door variatie van de temperatuurdruk ontsnapt een kolom waterdamp uit de het zinkgat.
Wind gaten. Gelegen op een pad dat Civitella del Lago verbindt met Morruzze, ten zuiden van de Pasquarella-vallei, zijn er vier / vijf holtes (horizontaal en verticaal) die uitkomen op de helling van de berg Citernella. De lucht uitstoot ontstaat vanwege de beweging van ondergronds stromingen die tevens de drinkwaterbronnen voeden.
Rondleidingen met gids Excursies naar het parkgebied en historische dorpen worden georganiseerd door Associazione Culturale Acqua Tel. 0763/374200 Fax 0763/374200 Mobiel: 328/5430394 E- mail: mirko.pacioni@libero.it
Algemene Informatie over het bezoeken van dit park.
www.umbrievakantie.com
Bron:
voor duurzame praktijk van sportactiviteiten in de natuurlijke delen van Umbria - vrij vertaald: