Het ware verhaal van San Valentino uit Terni.
Er was eens, in het oude Rome. een wild religieus festival " i Lupercalia" genaamd , gewijd aan Luperco, een heidense god die het vee beschermde tegen de aanval van wolven en de god van de vruchtbaarheid en erotiek. Het werd gevierd in hartje winter, van 13 tot 15 februari, wanneer de wolven meer honger hadden en gemakkelijker een kudden konden aanvallen. De offer rituelen vonden plaats in de grotten van de Palatijn, genaamd Lupercal, precies daar waar Romulus en Remus werden verzorgd door de wolf. Omdat dit een periode van zuivering was, werd gedacht dat het een echte verzoenende rite was, waarbij gewone mannen en vrouwen betrokken waren. Knappe jonge mannen zwierven door de sobere straten, hun lichaam bedekt met dikke geiten huiden om zichzelf te beschermen tegen de kou. Hun gezicht werd verborgen achter een moddermasker om niet herkend te worden. Zij waren de priesters van de god. Ze offerde aan de goden vrouwen. Naakte vrouwen boden zich vrijwillig aan op straat om geslagen te worden met zwepen. Zelfs zwangere vrouwen lieten zich slaan, in de overtuiging dat daardoor de bevalling goed zou verlopen en het geluk zou brengen aan hun ongeboren kind.
Basiliek in Terni gewijd aan de heilige San Valentino.
Maar wat heeft dit barbaarse ritueel met onze Valentijnsdag te maken, die we automatisch associëren met harten, geschenken en andere tederheid?
Het was de 5de vijfde eeuw na Christus. Het christendom kwam in de plaats van het heidendom, maar de Lupercalia was moeilijk uit te roeien. Het was in 465 n Chr. dat Paus Gelasius drastische maatregelen nam en de Lupercalia verbood. Om niet al te impopulair te zijn, verving hij het feest, voor een feest gewijd aan liefde;met als basis de christelijke ideologie. Hij koos de dag in het midden van de Lupercalia en wijdde het feest toe aan Valentijn, die op die dag, een paar eeuwen geleden, was gemarteld.
En nog steeds vieren we op 14 februari Valentijnsdag, een feest waar we onze geliefde in het zonnetje zetten. Een traditie die in Italië geboren is en in bijna de hele wereld gevierd wordt. Sint Valentijn (san Valentino) werd in 176 n. Chr geboren in Terni, toen Interamna genaamd. Hij was nog maar een tiener toen hij zich bekeerde tot het Christendom en daar maakte hij een duizelingwekkende carrière. Op zijn 21ste was hij al bisschop. Hij ging naar Rome om de heidenen te bekeren en werd onmiddellijk berispt door de toenmalige keizer Claudius. Als reactie hierop liet Valentino zich in dienst nemen om zo de keizer zelf te kunnen bekeren. Toen hij 97 jaar oud was, wat in die tijd al een wonder was, werd hij onthoofd. Dit gebeurde net buiten Rome, langs de Via Flaminia. De weg die naar zijn geboortestad Terni leidde. Het was 14 februari 273. Volgens sommige bronnen werd hij gemarteld omdat hij een christen Serapiaen met een heidense legioensoldaat Sabino had gehuwd. De familie was echter tegen dit huwelijk. De ceremonie moest snel plaatsvinden, want beide geliefden waren ernstig ziek. Beiden stierven dan ook, god weet hoe, maar wel voorzien van de zegen van Valentine.
Heb je geen geliefde om Valentijnsdag te vieren??
Wees dan gerust want op 15 februari wordt het feest gevierd van San Faustino, die de beschermer is van de vrijgezellen.
www.umbrievakantie.com