8 mei 2017
We beginnen dit keer niet met iets te vertellen over Calvi dell'umbria, dit mooie onontdekte dorpje op een kalkrots op de grens met Lazio, maar over het feest "Festa di San Pancrazio en de Giostra delle contrade" dat elk jaar groots gevierd wordt. Het feest is nu namelijk in volle gang bezig en het leek me leuk om daar dan nu eerst iets over te vertellen.
San Pancrazio is de patroonheilige van Calvi. De berg achter Calvi is daarom ook naar deze heilige vernoemd. De festiviteiten ter ere van San Pancrazio, een jongentje die op zijn 14de werd gemarteld, wordt ieder jaar vanaf 11 mei gevierd en is de belangrijkste gebeurtenis voor de gehele gemeenschap van Calvi. Een diepgewortelde traditie, die zich al afspeelt vanaf de vroege 13de eeuw en die tot op heden onafgebroken heeft plaatsgevonden. Alles draait hier om het figuur van San Pancrazio, vertegenwoordigd door vier Signorini ( 4 jongens van 13 jaar) en vier vlaggen. De Signorini zijn kinderen verkleed als een Romeinse soldaat die San Pancrazio voorstellen. De grote zijden vlaggen, waarop de beeltenis van San Pancrazio geschilderd is, worden gedragen door de Gonfalonieri (vlaggendragers) de andere protagonisten tijdens dit feest. Oorspronkelijk was er slechts één rode vlag, die werd gevolgd door een witte, verleend aan de bewoners van Costa, dat wil zeggen, aan degenen die waren gevlucht uit castelli di Striano en Altaino en die zich hadden gevestigd aan de rand van het dorp. Momenteel zijn er 4 vlaggen (2 rood, 2 wit) die de huidige vier districten vertegenwoordigen waarin de hele gemeente nu is verdeeld.
Naast de grote zijden vlaggen heeft elke buurtgemeente zijn eigen teken op een wapen. Zo heeft is Calvi de vlammen en Poggiolo de draak in zijn schild. Dan hebben we nog de het kasteel en de het kruis.
In de processie doen 25 verschillende figuren mee, die allemaal een belangrijke rol vertegenwoordigen waarvan de Signorini en de Gonfalonieri de belangrijkste zijn.
Om Signorini te mogen worden, wat voor de Calvinese echt een ere taak is, moeten de inwoners hun pas geboren baby (alleen jongetjes) inschrijven op een lijst. Slechts 1 jongetje kan dan op zijn 13de jaar, "San Pancrazio" worden. Hoewel de wachtlijst gigantisch is, waren er dit jaar maar 3 signorini! Hoe dit kan, is me niet duidelijk geworden. Waarschijnlijk zijn er in 2004 heel veel meisjes geboren. Omdat er toch een 4de jongetje moest komen om het feest compleet te maken, mocht het jongetje dat vorig jaar deelnam, nu nogmaals San Pancrazio zijn.
Het festival heeft naast de religieuse, ook een politieke en economische betekenis: De gemeenschap viert nog steeds het eigendom van de Monte san Pancrazio, die jaren betwist werd met het nabijgelegen kasteel van Poggio di Mezzo, vandaag Poggio di Otricoli genaamd. De strijd tussen de twee kastelen stopte in 1456. De arbitrage legde op 12 mei de grenzen vast tussen de twee kastelen. Tijdens het feest wordt dit gevierd en nagespeeld, in de aanwezigheid van de vertegenwoordigers van de andere gemeenten grenzend aan de berg, Configni, Lugnola en Stroncone.
De ceremonies die plaatsvinden op 11 mei staan in het teken van benoeming van de Regenten, d.w.z. de symbolische overdracht van de macht aan de Connestabili met de levering van de sleutels van de stad aan de Dame. Daarna worden de vlaggen worden overhandigd aan de Gonfalonieri.
Tussen de twee ceremonies is het traditionele bezoek aan de "Tafels", (de Taverna's) die verzorgd worden door de families van de Signorini en van de Gonfaloniers. Deze families hebben de verplichting om gratis eten en drinken aan te bieden aan de gehele bevolking maar vooral aan de minder bedeelden. Allereerst mogen de deelnemers van de ceremonie aan tafel. Daarna mag iedereen die wilt, een hapje en drankje komen pakken. En in de regel is er altijd heel erg veel! Het is dus niet zomaar wat om je op te geven voor deze "erebaan". Wellicht dat er om die reden ook geen 4de San Pancrazio was?
12 mei staat in het teken van de herdenking van het geschil en het bezit van de Monte San Pancrazio. Na de mis op de berg keert de 1ste Signorino en de 1ste Gonfaloniero terug naar de stad waar ze de anderen Signorini en Gonfalonieri treffen en waar symbolisch de verdediging van het kasteel wordt nagespeeld.Terug binnen de muren van de stad, is het Bataljon. In het midden van het plein moeten de Signorini te paard, onder luid geroep van "Viva San Pancrazio!" , 4 rondjes rijden om de Gonfalonieri, die in het midden van het plein met dichtgevouwen vlaggen staan. Dit herhaald zich dan 4 keer. Op deze manier wordt San Pancrazio geëerd, die ongedeerd is teruggekeerd van de berg. Na deze ceremonie worden de vlaggen met de afbeelding van San Pancrazio naar de kerk toe gedraaid en volgt er een gebed door de priester. Daarna vertrek iedereen naar de taverna's. Later die avond volgt er een enorm vuurwerk.
13 mei is een religieuze dag die in het teken staat van een plechtige mis en een processie door de straten waarbij de relikwie van San Pancrazio (zijn arm) wordt meegedragen.
Het festival sluit op 14 mei met een heilige mis met de liturgie van de uitvaart ter ere van de gevallenen die destijds hebben gevochten op de Monte san Pancrazio. Daarna worden de vlaggen weer overgedragen aan de burgerlijke autoriteiten.
Ook worden in de kerk de ridders geridderd door de priori della contrada (de vertegenwoordiger van het district) in aanwezigheid van de gehele "stoet", en de pastoor doet de inzegening.
Daarna vertrekt iedereen naar het gemeentehuis waar de Signorini voor het volgende jaar wordt gekozen. De sognorini krijgen een stukje lint mee die aan de vlaggen hangen (wit en rood) wat hun geluk moet brengen.
Het 3de weekend in mei is gewijd aan de "giostra delle contrade" die gehouden wordt sinds 1982, waarbij ruiters ( elk district wordt vertegenwoordigd) het tegen elkaar opnemen. De winnaar ontvangt de prijs, en deze prijs zal 1 jaar in de kerk van dit winnende district komen te staan.
Meer over San Pancrazio vind je op: https://www.facebook.com/sanpancrazio.decarvi?fref=ts
www.umbrievakantie.com